دسته نخست: كساني كه خود را ايراني نميدانند و مانند يك بيگانه، از آنها كلاهبرداري ميكنند و به پاسپورت غيرايراني خود افتخار ميكنند.
دسته دوم: كساني كه حتي اگر مليت خود را تغيير دهند، باز هم ايراني ميمانند و اگر در يكي از خيابانهاي كاراكاس هم يك ايراني را ببينند، به او لبخند ميزنند، سلام ميكنند و ميگويند: «از ديدن شما خوشوقتم، هموطن!»
دسته سوم: كساني كه سرشان توي كار خودشان است و به فكر دوشنبه شب هستند تا برنامه نود را تماشا كنند و حساب و كتاب ميكنند كه اين هفته به نايب بروند يا بسكينرابينز بخورند.
متن کامل را در این قسمت بخوانید (
+)