باکو، شهری است که در آن قدیمی و جدید در هماهنگی کامل زندگی میکنند. این شهر مدرن، غرق در تاریخ غنی و تأثیرات متقابل فرهنگی، با کاخهای قرن پانزدهمی، معماریهای مدرن آینده نگرانه، غذاهای نفیس، مردم بسیار خونگرم و مهماننواز شما را شگفتزده خواهد کرد. این مقصد سفر مقرون به صرفه و در عین حال نسبتا ناشناخته، چیزی برای ارائه به همه دارد. از علاقهمندان به تاریخ گرفته تا خبرههای غذا. بنابراین، در اینجا ۱۵ کاری که در سفر به باکو باید انجام دهید آورده شده است. در ادامهی مقاله با ما همراه باشید تا به معرفی این شهر مرموز و بررسی کارهایی که میتوان در آن انجام داد بپردازیم.
باکو، به مراتب بیشتر از آن که پایتخت آذربایجان باشد، به عنوان مرکز تاریخی، فرهنگی و تجاری این کشور غرب آسیا قرار دارد. باکو نام مستعار شهر بادها را دارد. موقعیت مکانی باکو در ساحل غربی دریای خزر در طول سال در معرض بادهای شدید قرار میگیرد و در عین حال شهر را با مناظر ساحلی زیبا میکند. باکو با بیش از ۲ میلیون نفر جمعیت، بزرگترین شهر در دریای خزر و در کل منطقه قفقاز است. تور باکو برای همه جاذبههایی ارائه میکند: سواحل آفتابی بهترین مکان برای استراحت است، در حالی که تئاترهای زیبا و موزههای عجیب و غریب گردشگران فرهیخته را راضی میکنند. معماری مدرن تضاد دنیوی دیگری را با محلههای شهر قدیمی ایجاد میکند، در حالی که پارکهای با طراحی زیبا مکان مناسبی را برای استراحت در محیطی آرام فراهم میکنند. کافههای مد روز و کلوپهای شبانه جوانان را به خود جذب میکند و غذاهای خوشمزه هر نوع ذائقهای را راضی میکند. این شهر دهها خیابان و مرکز تفریحی مناسب برای عابر پیاده را برای راحتی ساکنان و بازدیدکنندگان ارائه میدهد. صرف نظر از سن یا حوزه مورد علاقه شما، مقاومت در برابر تنوع و حال و هوای جشن باکو دشوار است.
باکو در ساحل غربی دریای خزر و سمت جنوبی شبه جزیره آبشرون، در اطراف انحنای وسیع خلیج باکو قرار دارد. این خلیج که در پناه مجمعالجزایر باکو قرار دارد، بهترین بندر خزر است، در حالی که شبه جزیره آبشرون آن را از بادهای شدید شمالی محافظت میکند. نام باکو احتمالاً یک اقتباس از بادکوبه فارسی وزش بادهای کوهستانی است. باکو اهمیت خود را از صنعت نفت و کارکردهای اداری خود میگیرد. اولین اشاره تاریخی به باکو به سال ۸۸۵ میلادی بر میگردد. اگرچه شواهد باستان شناسی نشان میدهد که چندین قرن قبل از میلاد مسیح در آنجا سکونت داشته است. در قرن یازدهم میلادی، باکو در اختیار شاهان شیروان بود که در قرن دوازدهم آن را پایتخت خود کردند، اگرچه برای مدتی در قرنهای سیزدهم و چهاردهم تحت سلطه مغولان قرار گرفت. در سال ۱۷۲۳ پیتر اول باکو را تصرف کرد، اما در سال ۱۷۳۵ به ایران بازگردانده شد. روسیه سرانجام در سال ۱۸۰۶ آن را تصرف کرد. در سال ۱۹۲۰ باکو پایتخت جمهوری آذربایجان شد.
هسته باکوی امروزی شهر قدیمی یا قلعه ایچری-شخر است. بیشتر دیوارها پس از تسخیر روسیه در سال ۱۸۰۶ مستحکم شدند و همچنان یک برج ۹۰ فوتی ۲۷ متری باقی مانده است. شهر قدیمی با پیچ و خم کوچههای باریک و ساختمانهای باستانی بسیار زیبا است. اینها شامل کاخ شاهان شیروان موزه کنونی است که قدیمیترین قسمت آن به قرن یازدهم باز میگردد. همچنین از قرن یازدهم، مناره و مسجد سینیک کالا ۱۰۷۸–۱۰۷۹ در این شهر قرار دارد. از دیگر بناهای تاریخی قابل توجه میتوان به دادگاه حقوقی دیوانخانه، مناره ژومه مچت و مقبره ستارهشناس باکوی اشاره کرد. این شهر محصور شده به همراه کاخ شاهان شیروان و برج دختر در سال ۲۰۰۰ در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفتند.
در اطراف دیوارهای قلعه، خیابانهای منظم و ساختمانهای باشکوه باکوی مدرن، از دامنههای آمفیتئاتر تپههای اطراف خلیج بالا میآیند. در امتداد اسکله یک پارک جذاب ایجاد شده است. اکثر کارخانههای صنعتی در انتهای شرقی و جنوب غربی شهر قرار دارند. باکوی بزرگ که به ۱۱ ناحیه تقسیم شده است، تقریباً کل شبه جزیره آبشرون و همچنین جزایری را در نوک شبه جزیره و دیگری که بر روی پایههای دریای خزر در ۶۰ مایلی ۱۰۰ کیلومتری باکو ساخته شده است، در بر میگیرد.
اساس اقتصاد باکو نفت است. وجود نفت از دوران باستان شناخته شده بود و تا قرن پانزدهم نفت برای لامپها از چاههای سطحی به دست میآمد. بهرهبرداری تجاری مدرن در سال ۱۸۷۲ آغاز شد. میدان نفتی باکو در آغاز قرن بیستم بزرگترین میدان در جهان بود و تا دهه ۱۹۴۰ بزرگترین میدان در زمان اتحاد جماهیر شوروی باقی ماند. در اواخر قرن بیستم، بسیاری از ذخایر به راحتی قابل استخراج تمام شده بود. متعاقباً حفاری بسیار زیرزمینی و خارج از شبه جزیره آبشرون و در بستر دریا گسترش یافت. پس از استقلال آذربایجان، شرکتهای خارجی برای اکتشاف سایر سایتهای بالقوه سودآور و توسعه آنها قرارداد بستند و پالایشگاههای جدیدی تأسیس شدند. بسیاری از سنگرها در خلیج رو به شهر ایستادهاند. بیشتر شهرستانهای تابعه مراکز حفاری هستند که توسط شبکهای از خطوط لوله به پالایشگاهها و کارخانههای فرآوری محلی مرتبط هستند. نفت از باکو به باتومی در دریای سیاه منتقل میشود یا با نفتکش از دریای خزر و به سمت رودخانه ولگا ارسال میشود. علاوه بر فرآوری نفت، باکو مرکز بزرگی برای تولید تجهیزات صنعت نفت است. فلزکاری، کشتی سازی و تعمیر، ساخت ماشین آلات الکتریکی، تولید مواد شیمیایی و مصالح ساختمانی و فرآوری مواد غذایی نیز به اقتصاد محلی کمک میکند.
باکو جاذبههای متنوع و جذابی را برای رضایت مسافران از هر نوع ارائه میدهد. در ادامه برخی از این جاذبهها آورده شده است:
حال با این مقدمهها از شهر زیبای باکو و جاذبههای آن، به سراغ موضوع اصلی این مقاله میرویم.
همانطور که در بخشهای قبلی این مقاله گفته شد، باکو پر است از تفریحات مدرن و سنتی، پر است از جاذبههای طبیعی و موزهها و تئاتر. در ادامه به بررسی ۱۵ کاری میپردازیم که در سفر به باکو نباید از آنها غافل شوید. همچنین انواع پرواز تهران باکو را میتوانید در سایت یا اپلیکیشن سفرمارکت مقایسه کنید و بهترین آنها را انتخاب کنید.
در مرکز باکو، شهر قدیمی قرار دارد که یک میراث جهانی یونسکو است. شهر درونی، شهر دیواری، یا به زبان آذری ایچری شهر؛ شهر قدیمی باکو نامهای بسیار زیادی دارد. خیابانهای باریک، پر پیچوخم و آفتابگرفته شهر قدیمی، کپسول زمانی است که توسط عمارتهای سنگی و بوتیکهای مجلل احاطه شده است. در راهروهای باریک و خیابانهای سنگفرش زیگزاگ قدم بزنید، تاریخ شهر را زیر نوک انگشتان خود احساس کنید و سنگهای دیوارهای باستانی و هنر پیچیده روی درها را تحسین کنید. فروشندگان سوغاتی، چایفروشیها و رستورانهای عالی نیز این منظره را زیباتر میکنند. با منظرهای زیبا از بلوار، لحظاتی زیبا از عبور مردم خواهید داشت و حتی پس از ساعتها کاوش و گفتوگو با مردم محلی برای باز کردن داستان شهر خود خسته نخواهید شد.
شهر قدیمی باکو را شهر درونی باکو نیز مینامند. شهر قدیمی یا درونی باکو هسته اصلی تاریخ باکو است. مورخان میگویند که تاریخ باکو به قرن دوازدهم باز میگردد و برخی دیگر میگویند به قرن هفتم میرسد. تاریخ شهر قدیمی باکو هر چقدر که قدیمی باشد، اولین جایی است که در آذربایجان توسط یونسکو در سال ۲۰۰۰ به عنوان میراث جهانی طبقه بندی شده است. شهر قدیمی زمانی دروازه اصلی شهر بوده است. در دوره قرون وسطی باکو، بناهایی مانند مناره سینگ گالا، دیوارها و برجهای قلعه، برج دختر، کاروانسرای مولتانی و حمام حاجی گیب، کاخ شیروانشاهان، کاروانسرای بخارا و حمام گاسیمبی ساخته شد. در اوایل سال ۱۸۰۰ زمانی که باکو توسط امپراتوری روسیه اشغال شد، شهر باکو گسترش یافت و سپس اصطلاح شهر درونی و شهر بیرونی به وجود آمد. اکنون باکو به دو بخش ایچاری شهر شهر درونی و بایر شهر شهر بیرونی تقسیم شده است. اگرچه شهر درونی قسمت اصلی بود.
شهر با دیوار داخلی یکی از معدود شهرهای قرون وسطایی باقی مانده در آذربایجان است. این شهر دارای ویژگیهای مشخصه یک شهر قرون وسطایی است، مانند هزارتوی خیابانهای باریک، حمامها، ساختمانهای شلوغ و حیاطهای کوچک. یکی دیگر از میراث جهانی اعلام شده توسط یونسکو، برج میدن است که در قسمت جنوب شرقی ایچاری شهر واقع شده است. این بنای تاریخی منحصر به فرد آذربایجان، بنای استوانهای حیرت انگیزی است که تا هشت طبقه امتداد دارد. یکی دیگر از بناهای کاخ شیروانشاهان، بزرگترین بنای معماری آذربایجان است که در داخل شهر باکو قرار دارد. یک حمام کاخ نیز در کاخ شیروانشاهان وجود دارد که در سال ۱۹۳۹ کشف شد. اگر مشتاق تماشای این خیابانها هستید، میتوانید با جستوجوی تورهای لحظه آخری در سفرمارکت و خرید بهترین تور از آن دیدن کنید.
برج دختر قدیمیترین سازه در شهر قدیمی باکو است. هیچکس کاملاً مطمئن نیست که چه زمانی ساخته شده است یا برای چه هدفی یا حتی ریشه نامگذاری آن چیست. با این حال این برج مرموز و کنجکاو نماد پایتخت آذربایجان است و حتی بر روی واحد پول ملی، منات آذربایجان نیز دیده میشود.
بسیاری از کارشناسان بر این باورند که این برج در قرن دوازدهم تکمیل شده است، همراه با بیشتر دیوارهای قرون وسطایی شهر. اما ظاهر متفاوت سنگهایی که شالوده و سه داستان اول را تشکیل میدهند، نشان میدهد که قدمت ساختار اصلی به ۶۰۰ سال قبل از میلاد میرسد. از آنجایی که این پیش از ورود اسلام است، ممکن است این بنا به عنوان یک معبد زرتشتی آغاز شده باشد. همچنین پیشنهاد شده است که برج میتواند به عنوان یک رصدخانه نجومی مورد استفاده قرار گیرد، حدس و گمانهایی که با همبستگی بین برجستگیهای سنگی در سطوح بالا و پایین و چرخه ماه تایید میشود. برج دختر ۹۷ فوت ارتفاع و ۵۴ فوت قطر در پایه دارد که به تدریج باریک میشود و به سمت بالا حرکت میکند. شکل مخروطی کوتاه، ضخامت دیوارها و پایههای عمیق احتمالاً عامل طول عمر برج هستند.
برج اسرارآمیز باکو مطمئناً فولکلور محلی را به خود اختصاص داده است و صحنهای است که بسیاری از افسانههای محبوب در آن آشکار میشوند. معروفترین این داستانها داستان دختر پادشاهی را روایت میکند که با پریدن از بالای برج برای فرار از ازدواجی استراتژیک، جان خود را از دست داد. طبق افسانه، این برج نام خود را از این طریق به دست آورده است. انواع مختلفی از این داستان وجود دارد و در قالب شعر، نمایشنامه، افسانه و باله معروف بیان شده است. این نماد تاریخی با ارتفاع ۲۹ متری، نمای بالای پشت بام از کل خلیج باکو و شهر قدیمی ارائه میدهد.
یک قطعه مهم از تاریخ آذربایجان، کاخ شیروانشاه است و یکی از اولین توقفگاههای هر گردشگر در میان ۱۵ کار برتر باکو است. این کاخ که در قرن پانزدهم ساخته شده است از مجموعهای از مکانها از جمله حمام، مناره، مسجد، مقبره و محل زندگی تشکیل شده است. این کاخ زیباییهای معماری قرون وسطایی تمدن اسلامی در آذربایجان را به نمایش میگذارد.
در واقع یکی از شاهکارهای معماری قرون وسطایی شهر باستانی محل سکونت فرمانداران شیروان یا همان مجموعه کاخ شیروانشاهان است که ویژگیهای تاریخی و معماری خود را به روز حفظ کرده است.
در قرون وسطی که شماخی در دوره ناآرامی قرار داشت، باکو در وضعیت نسبتاً آرامی توسعه یافت. مشخص بود که دیوارهای مستحکم قلعه در قرن دوازدهم ۱۱۳۸-1139 در باکو ساخته شده بود. پس از زلزلهای که شماخی را تکان داد، پایتخت به باکو منتقل شد و کاخ شیروانشاهان برپا شد. مجموعه کاخ از ۹ بنا تشکیل شده است: کاخ، دیوانخانه، مقبره دراویش، دروازه شرقی، مسجد کاخ، مسجد کیقباد، طاق قصر، حمام و انباری. این مجموعه از ۳ حیاط تشکیل شده است که ساختمانهایی به ارتفاع ۶/۵ متر بر فراز یکدیگر قرار دارند. از آنجایی که کاخ در منطقهای با زمین ناهموار واقع شده است، هیچ طرح معماری واحدی ندارد. با این حال، ساختمانها با یکدیگر تضاد ندارند. علاوه بر این، آنها به خوبی گروه بندی شدهاند. با نگاهی به نقاط مختلف میتوان به وضوح دید که آنها بخشی از مجموعه کاخ هستند.
تمام ساختمانهای مجموعه با سنگ آهک محلی ساخته شده است. مخروبهترین بنای مجموعه، ساختمان کاخ است. پس از کشته شدن فرخ یاسر در نبرد شیروانشاهان و صفوی در سال ۱۵۰۰ کاخ غارت شد. معلوم نیست بعد از شیروانشاهان چه کسانی در کاخ زندگی میکردند. ادامه جنگ بین ایران و ترکیه برای حکومت بر قفقاز جنوبی نیز در خاک آذربایجان جریان داشت. شیروان واقع در محل عبور مسیرهای کاروانی بارها مورد حمله قرار گرفت و در نتیجه کاخ دست به دست شد. این را با دروازه مراد که در زمان سلطنت ترکیه ساخته شده است ثابت میکند. در قلعه باکو بناهایی وجود دارد که قدمت آنها به دوران ایرانی است. در طی گلوله باران باکو توسط نیروهای پیتر اول در سال ۱۷۲۳ نمای شمال شرقی مسجد کاخ آسیب دید.
پس از تصرف آذربایجان توسط روسیه در ۱۰ فوریه ۱۸۲۸ و انتقال بناهای کاخ به کارکنان ستاد، بازسازی اینجا انجام شد و کاخ به مقر تبدیل شد. بسیاری از بناهای ارزشمند تخریب شد. علاوه بر این، قرار بود کلیسای الکساندر نوسکی در آنجا ساخته شود. این کاخ در اواخر قرن نوزدهم ویران شد و مورد بیتوجهی قرار گرفت. در ۵ اکتبر ۱۹۱۸ فرمان جمهوری خلق آذربایجان در مورد فهرست و حفظ آثار هنری و آثار باستانی متعلق به مردم، مؤسسات و افراد منتشر شد. این اقدامی بود که دولت برای انجام اولین فهرست آثار باستانی انجام داد. در سال ۱۹۳۲ با فرمان شورای کمیساریای خلق آذربایجان، عملیات مرمت در مجموعه شیروانشاه آغاز شد. در سال ۱۹۳۷-1938 کاوشهای باستانشناسی در کاخ تحت هدایت باستان شناس V.N. Leviatov انجام شد و آثار باستانی زیادی پیدا شد. در دورههایی بخشی از موزه مردمی آذربایجان و موزه ادیان در ساختمان کاخ قرار داشت. از سال ۱۹۵۴ مجموعه کاخ شیروانسه به موزه ذخیرهگاه تاریخی-معماری دولتی تبدیل شد. در سال ۱۹۶۰ تصمیمی در مورد حفاظت از کاخ به عنوان یک بنای معماری گرفته شد.
کاخ ساختمانی دو طبقه به شکل مستطیل نامنظم است. برای نورپردازی مناسب کاخ، گوشه جنوب شرقی آن سوراخ شد. در ابتدا ۵۲ اتاق در کاخ وجود داشت که ۲۷ اتاق در طبقه اول و ۲۵ اتاق در طبقه دوم قرار داشتند. اتاقها متقارن بود. در طبقه دوم، اتاقهای طاقدار شاه و خانوادهاش قرار داشت. پنجرههای طبقه دوم چشمانداز خوبی به دریا دارند. آنها با نقوش سنگی تزیین شدهاند.
از آنجایی که ساختمان مسکونی فاقد گنبد بود، در سالهای ۱۹۳۲-1934 هنگامی که اولین بازسازی در کاخ آغاز شد، با سقفی صاف پوشانده شد و کف آن پارکت شد. سنگ تراشی روی پنجرههای ساخته شده در قرن نوزدهم تخریب شد و بخشی از کف سنگی تعمیر شد. ارتباطات بین طبقاتی از طریق ۲ راه پله باریک و پلههای واقع در کف تالار هشت ضلعی برقرار میشد. در نتیجه بازسازی، اکنون ۱۶ اتاق در طبقه دوم وجود دارد. تالار هشت ضلعی در ورودی به دلیل شکل اولیه در میان این اتاقها متمایز است. شکل اولیه اتاق هشت ضلعی دوم در کنار آن تا حدودی حفظ شده است. سقف قوسی آن با سقف مسطح جایگزین شد. ۱۴ اتاق باقیمانده نیز بازسازی شده اند. اما از نظر معماری چندان جالب نیستند. ورودی اصلی باشکوه در دیوار غربی بنا قرار دارد. درگاه باشکوهی که نمایانگر تمام عناصر معماری آذربایجان قرن پانزدهم است و هیچ عنصر تزئینی ندارد توجه را به خود جلب میکند. در سمت راست و چپ در ورودی نیز طاقچه عمیقی وجود دارد.
برای تماشای این کاخ و سفر به آذربایجان، تورهای مسافرتی در وبسایت و یا اپلیکیشن سفرمارکت را بررسی کنید.
دومین دستاورد معماری مدرن و نوآورانه باکو، مرکز حیدر علی اف است. بدون زوایای تیز، بلکه فقط امواج موجی، اگر به عکس کامل اینستاگرام نیاز دارید، این مکان یک معدن طلا برای آن است.
مرکز فرهنگی حیدر علی اف معماران زاها حدید در باکو، آذربایجان، کاملاً بدون ساختار به نظر میرسد، اما اشکال شیبدار آن مهندسی افراطی را پنهان میکند. مرکز فرهنگی ۶۱۹۰۰۰ فوت مربعی - که کارفرما، هلدینگ DIA، به عنوان پیمانکار طراحی/ساخت آن را ساخته است سبکی دستمالی که در سقوط آزاد بلند میشود را نشان میدهد.
شما نباید دیدن آن را از دست بدهید. هرکسی که از فرودگاه بیرونی به مرکز شهر باکو میآید، از مرکز فرهنگی که در امتداد جاده اصلی قرار دارد، عبور میکند. حتی رانندگان تاکسی سر خود را برمیگردانند، زیرا شکلهای آن منحنی میشوند و شکلهای مواج آن از هر نقطهنظری شکل میگیرد. تاجهای جلویی در یک حرکت بالهای، در نقطهای قرار میگیرند که معماران آن را «لحظه نوریف» مینامند، فقط برای اینکه پشت مانند صخرهای از بین برود. ساختمان که شبکه صاف و اعوجاج از پنلهای پلی استر تقویتشده با الیاف شیشه است، هیچ اتصال قابل مشاهدهای ندارد. کمتر به نظر میرسد که این ساختمان واقعا ساخته شده است و بیشتر به نظر میرسد که فرود آمده است.
در فاصله ۶۵ کیلومتری باکو، تنها یک ساعت رانندگی در امتداد سواحل خزر، با تپههای تپنده گوبوستان روبهرو خواهید شد. نمایشگاهی واقعی از تمام تصورات ما از اینکه زندگی در سیارات دیگر چگونه خواهد بود، گوبوستان، در واقعیت، فصلی از تاریخ است. سنگ نگارههایی که در گوبوستان یافت شدهاند، زندگی را به همان شکلی که در زمان خلقت بوده است به تصویر میکشند و رشد تفکر انسان را در طی هزاران سال نشان میدهند. این هنرهای صخرهای با قدمت برخی سنگ نگارهها به ۴۰۰۰۰ سال مسلماً جامعترین نمونه از تاریخ اولیه بشر در جهان هستند.
مسجد بی بی هیبت مسجدی تاریخی در باکو، جمهوری آذربایجان است. این مسجد همچنین به مسجد فاطمه نیز معروف است. این مسجد یکی از معماریهای برجسته اسلامی در کشور است. امروزه به عنوان مکانی معنوی برای مسلمانان محسوب میشود. بنای فعلی مسجد در دهه ۱۹۹۰ ساخته شده است که بازسازی مسجدی به همین نام است که در قرن سیزدهم ساخته شده است. این مسجد اولین بار در قرن سیزدهم توسط شریوانشاه فرخزاد دوم ابن احسیطان دوم ساخته شد که در سال ۱۹۳۶ توسط بلشویکها به طور کامل ویران شد. امروزه مسجد بی بی هیبت نه تنها به عنوان مرکز معنوی مسلمانان منطقه شناخته میشود، بلکه از بناهای تاریخی بسیار معروفی نیز حساب میشود. به عبارتی نماینده معماری اسلامی در آذربایجان است.
نوشتههای دیوار جنوبی مسجد به مورخین نشان میدهد که ساخت مسجد در قرن سیزدهم به پایان رسیده است. الکساندر دوما نویسنده مشهور فرانسوی در سال ۱۸۴۰ در هنگام بازدید از مسجد در کتاب «دنیا» از این مسجد به عنوان عبادتگاه زنان ناباروری که با پای پیاده به اینجا میآیند، عبادت میکنند و در عرض یک سال توانایی وضع حمل کسب میکنند، یاد کرده است. این مسجد توسط سایر اهالی و کاوشگران و مسافران اروپایی نیز در آثار خود ذکر شده است. مسجد بی بی هیبت که در اواخر دهه ۱۹۰۰ برای بازسازی یک مسجد تاریخی بازسازی شد، توسط نیروهای شوروی منفجر شد. ویژگی منحصر به فرد مسجد بی بی هیبت پنجرههای بسیار انعکاسی آن است که دریای خزر را که درست جلوتر از آن قرار دارد، منعکس میکند. این مسجد مزین به شیشههای رنگی پرآذینی است که مانند تکههای پازل بدون هیچ چسب یا میخ در کنار هم قرار میگیرند. آرامش مسجد هر کسی را صرف نظر از اعتقادات مذهبیاش مجذوب خود میکند.
موزه تاریخ آذربایجان، خانه سابق آهنربای نفتی حاجی تقیف بوده است. این موزه تاریخی باشکوه است که باعث توسعه و پیشرفت کشور از طریق مجموعهها و نمایشگاهها شده است. موزه تاریخ، نشاندهنده توسعه فرهنگ مادی و معنوی، اسناد اصلی تاریخ سیاسی و زندگی اجتماعی - اقتصادی آذربایجان از قدیم الایام تا امروز بوده است. میدانیم که خرید بلیط پرواز خارجی میتواند نگرانکننده باشد، اما تهیه آن را به سفرمارکت بسپارید.
این خیابان ۵/۳ کیلومتری ۲ مایل مرکز خرید اصلی کشور است. این خیابان به نام نظامی گنجوی، شاعر نامدار آذربایجانی نامگذاری شده است. در مسیر قدم زدن، تأثیرات معماری کشور از نماهای باروک، نئوگوتیک و نئورنسانس و تا سبکهای استالینی سادهتر به نمایش گذاشته میشوند.
این میدان فواره عابر پیاده که قبلاً پاراپت نام داشت، یکی از پربازدیدترین جاذبههای گردشگری آذربایجان است. میدان فواره مملو از دهها فواره ساختاری باشکوه، بارهای زیبا و صمیمی، کافهها و رستورانها، منظره خانوادهها، زوجها و گروهی از دوستان در حال لذت بردن از بعد از ظهرها و شبها در حال استراحت در میدان است.
برجهای شعله نمادین شهر که از هر گوشه بر خط افق شهر تسلط دارند، بر فراز تپهای ایستادهاند. آنها نماینده کامل ثروت و هزینههای عجیب و غریب کشور هستند. اما در ساعات غروب است که ساختمان به شعلههای درخشان چراغهای LED تبدیل میشود.
ونیز کوچک / مینی ونیز که در بلوار باکو و در نزدیکی ساحل دریای خزر واقع شده است از دو جزیره بزرگ و چندین جزیره کوچکتر تشکیل شده است که با پلهای سنگی تزئینی به هم متصل شدهاند. گوندولاها را میتوان دید که در میان آبهای آرام و تمیز کانالها سفر میکنند و حال و هوای رمانتیکی به مکان میبخشند.
شعلههای ابدی یانارداگ به معنای «سوختن دامنه کوه» ۴۰۰۰ سال است که میسوزد و هرگز متوقف نشده و گسترش نمییابد. چه باران باشد، چه برف یا باد شدید، شعلههای آتش در تمام این سالها روشن بوده است. تجربه در شب تماشایی است، یا در زمستان. وقتی برف میبارد، پوستهها بدون تماس با زمین در هوا حل میشوند. به گفته محلیها، آتش ممکن است توسط یک چوپان شعلهور شده باشد که با بیاحتیاطی سیگاری را تکان داده و آتش کوچکی را در دهه ۱۹۵۰ و چند دهه بعد ایجاد کرده است. هنوز میسوزد تا حدی به این دلیل که از ذخایر گاز طبیعی تغذیه میشود و پخش نشده است.
اگر عاشق کاوش عمیق در تاریخ و فرهنگ یک کشور هستید، این موزه باید در دستور کار اصلی باشد. این موزه جذاب ابتدا با شکل فرشی در پارک ساحلی توجه شما را به خود جلب میکند. سپس شما را با نمایش فرهنگ فرش آذربایجان در طول قرنها مجذوب خود میکند. با نمایشگاههای مختلف فرش، جواهرات، لباسهای سنتی و بسیاری از صنایع دستی دیگر که نشاندهنده فرهنگ آذربایجان است، قدم زدن در موزه امکان سفر به سراسر کشور را فراهم میکند، زیرا نمایشگاههای موزه بر اساس مناطق تقسیم میشوند. برای تماشای این موزه و کاهش هزینههای سفر خود، میتوانید با خرید بلیط لحظه آخری به آذربایجان سفر کنید. جستوجو در سفر مارکت، بهترین گزینهها را برای شما میآورد.
غذاهای آذربایجانی بسیار غنی و فوق العاده خوشمزه است. با ترکیبی جذاب از تأثیرات فرهنگهای مختلف، این آشپزی با طعم متمایز و منحصر به فرد خود شناخته شده است. حتی اگر دنیا هنوز واقعاً این غذا را تجربه نکرده است، هنگام بازدید از این کشور نباید فرصت را از دست بدهید.
قلعههای پراکنده در سراسر آذربایجان از تاریخ آن حکایت دارد. قلعهها بلند ایستادهاند تا داستانهای زمانی را که آن کشور از سر گذرانده است بازگو کنند. برای اینکه عاشق قلعهها شوید لازم نیست عاشق تاریخ باشید. جذابیت آنها شما را مجذوب خود خواهد کرد و آنها را در خاطرات خود خواهید برد.